Hoe het begon

Zondag, 29 juli 2007:
Voor het eerst in het land waar mijn vader vandaan komt. Tijdens de landing: verdriet, blijdschap, trots. En schuldgevoel. Tranen. Veel tranen. Onduidelijk waarom. Onderweg zie, hoor en ruik ik dit mooie landschap: een mengelmoes van schitterende groentinten van bomen, struiken en bloemen, vogels die hun lied vertolken. Straatventers met heerlijke waar langs de weg. Geuren van nootmuskaat, ananas, madam jeannets, gebakken cassave en een vleugje Chanel no5. Mi doro!’

Dit waren mijn eerste minuten kennismaking met een land welke voor mij toendertijd nog geheel onbekend was, maar waarvan ik nu, gelukkig en trots, voor altijd een deel van mag zijn.
Terug in Nederland besefte ik dat ik Suriname in mijn hart heb gesloten. Een deel van mij is er achtergebleven. Ik ga terug!

Marleen

Lees meer