Net als in Nederland gaat mijn aandacht altijd uit naar de jeugd. En wat mij tijdens mijn eerste bezoek aan Paramaribo al snel opviel was dat er niet veel werd gedaan op het gebied van begeleiding aan de kinderen met gedragsproblemen. Juist deze groep jongeren waar ik in Amsterdam geruime jaren gepassioneerd mee gewerkt heb.
Er is ruimte genoeg maar weinig vrijetijdsactiviteiten voor de jeugd. Suriname is een mooi land. Op bepaalde gebieden kan het de jeugd niet voldoende bieden. Talenten worden hierdoor te weinig ontwikkeld. Er zijn veel mensen met mooie ideeën voor de jeugd(zorg), maar er is geen geld om deze uit te voeren. Laat staan, zoals ik met eigen ogen heb gezien op bepaalde basisscholen, voldoende schrijfmateriaal en andere schoolartikelen aanwezig is.

Daarom zou ik graag samen met anderen een bijdrage willen leveren. Ik weet dat ik niet de enige, niet de eerste en zeker niet de laatste zal zijn. Het feit dat ik bijvoorbeeld met middelen, waar de gemiddelde Nederlandse scholier geen waarde meer aan hecht, kinderen in Suriname iets kan teruggeven, geeft mij voldoening en inspiratie.

Vanaf 2008 ben ik begonnen met het inzamelen van schoolartikelen en ander materiaal die kinderen goed kunnen gebruiken. Samen met twee vriendinnen (Fleur en Jennifer) hebben we toen in Suriname een stichting opgericht. Hierdoor zijn in de eerste jaren verschillende donaties aan scholen en kinderhuizen tot stand gekomen.
Inmiddels zijn de plannen zich aan het uitbreiden en is er in Nederland een stichting opgericht. Stichting Vrienden van Opo Doro. In Suriname is er in 2010 een begin gemaakt aan het opzetten van een duurzaam naschoolsproject welke verschillende activiteiten biedt in een kinderrijke wijk in Paramaribo. Wij hebben bewust gekozen om buurtbewoners erbij te betrekken om samen er voor de kinderen te zijn.

Er is nog genoeg te doen. Ik hoop op uw steun!

"Per Aspera Ad Astra" (Langs moeilijke wegen bereikt men de sterren).

Brasa, tangi en tan bun,
Marleen Brave